Rebetiko wordt wel eens de Griekse Blues genoemd. Deze underground-muziek laat zich niet voor één kar spannen. Hij is ontstaan in sferen van illegaliteit, armoede, misdaad, havens en heeft vele vaders gehad. Zeker is het zo dat er een enorme schatplichtigheid is aan de hashdens of -kroegen van Klein-Azië. Even zeker is het dat de muziek begin vorige eeuw bij de aankomst van miljoenen vluchtelingen uit Klein-Azië op Griekse bodem tot
ontwikkeling kwam. Griekse oosterlingen vermengden hun instrumenten en muziek met de Griekse westerlingen (degenen die al die tijd in Griekenland zaten). Daaruit is de rebetiko voortgekomen.
 

Voor wie meer wil weten over Rebetiko is het boek van Elias Petropoulos ‘Songs from the Greek Underworld’ een must read. Het was een keuze voorons om deze muziekstijl via de Amicales in café te introduceren. Of liever: te her-introduceren! In de jaren ’60 en ’70 , toen er nog veel Grieken en er minstens een dozijn Griekse cafés waren in Molenbeek, werd er veel live-muziek gespeeld in ’La Rose Blanche’. Zelfs de vader van de Griekse megaster Giorgos Dalaras heeft in La Rose Blanche gespeeld.

Moest de rebetiko nog niet zijn uitgevonden, dan zou La Rose Blanche wel eens de baarmoeder van deze muziek kunnen geweest zijn. Het café ziet er uit als gelegen in een haven waaruit de zee is weggeëbd zonder dat iemand zich herinnert wanneer dat nu precies gebeurd zou zijn. De rebetiko die over zowat alle menselijke gemoedsgesteldheden kan handelen zal de soundtrack van onze film leveren. Wij werken in dit project met een huisorkest genaamd VINYLIO Rebetiko Blues, een groepje muzikanten dat gevormd werd rond bouzoukispeler en zanger Giannis Sarris.
 

Sarris behoort tot de generatie van Grieken die emigreerden sinds de Griekse crisis en zo zijn er wel wat ‘neo-Grieken’ in Brussel terechtgekomen na 2008. Giannis ontdekte dat Brussel een meltingpot is waar muzikaal alles mogelijk is. Tientallen muzikanten van niet-Griekse origine hebben de goesting te pakken gekregen om deze stijl onder de knie te krijgen. Ze gaan naar de plekken waar bouzouki wordt gespeeld en proberen te volgen op hun meegebrachte instrumenten. Tijdens de Amicales de la Rose Blanche zijn deze concerten en aansluitende jamsessies bijzonder sfeervol en lokken enorm veel volk. Soms verglijdt de rebetiko naar muziek uit de wijdere Balkan.
 

Eén van de prominente figuren uit deze scene is Nicolas Hauzeur, een bezield en getalenteerd violist die in grote bescheidenheid het ene prachtige project na het andere neerplaveit in en buiten Brussel.